Brocante kater

We hebben thuis een kater, de allerliefste die je je maar voor kunt stellen. Zo'n echte kroelpoes die lekker bij je komt zitten en je een overvloed aan kopjes geeft, gewoon omdat hij je lief vindt. Maar het blijft een kater, dus hij gaat ook gewoon zijn eigen gang.

Zo ligt hij graag languit te slapen in de vensterbank. Dat wil zeggen in de winter dan, want dan is de verwarming lekker warm natuurlijk. 's Zomers ligt meneer het liefst languit in het gras in de tuin te "loungen". Waar hij ook gaat liggen, alles moet wijken voor zijn gemak. Hij schuift doodleuk aan de kant wat naar zijn mening in de weg ligt en houdt daarmee geen rekening met gestylde brocante.

Maar soms maakt hij het plaatje juist compleet, zoals hierboven naast de vaas met prachtig gekleurde rozen. Of zoals hieronder in een oude houten trog. Hij moet vast heerlijk gelegen hebben om het brocante linnengoed dat er zo leuk in lag. Dat ik het linnengoed vervolgens allemaal weer kon wassen omdat wit textiel nu eenmaal niet goed samengaat met zwarte kattenharen, zal hem niet dwars gezeten hebben vermoed ik.

Maar ach, hij is zo lief dat ik hem zijn gang maar laat gaan. Een huis is tenslotte om in te leven, ook door de poes. Onze allerliefste brocante kater........

Groetjes, Irene.

Over een oude paneeldeur en kleur op de muur.

Als je bij mij via de voordeur het huis binnenkomt zie je dit:

Een oude paneeldeur.

Deze zit in de voormalige doorgang naar de keuken die na de verbouwing dichtgemaakt is. Toen ik een jaar of twee geleden met mijn zus Linda een rondje ging hardlopen, zagen we deze deur in een container liggen. Mijn hart maakte een sprongetje! (en niet van het hardlopen hoor). Ik moest en zou hem hebben natuurlijk. Dus aanbellen bij de mensen die daar hun huis aan het verbouwen waren en vragen of ik de deur mocht hebben. "Ja hoor, neem maar mee als je hem er uit kunt krijgen" was het antwoord. Dat er uit krijgen was ook nog een heel gedoe, maar na wat flink duw- en trekwerk konden wij uiteindelijk al sjouwend richting mijn huis.

Ronald heeft hem op maat gemaakt en nu pronkt hij dus hier in mijn gang. Ik ben er nog steeds erg blij mee en ik krijg er ook telkens leuke reacties op. 

Op de muur in de gang zit de kleur "London Stone" van Farrow&Ball. Dat is zo'n mooie verflijn met allemaal ouderwetse kleuren. Vooral de matte uitvoering vind ik zelf zo mooi. 

Nu heb ik het geluk dat er een dealer van Farrow&Ball bij mij in het dorp zit. Schildersbedrijf Visser heeft een prachtige winkel waar je enorm veel inspiratie opdoet. Eigenaresse Anja adviseert je over kleurencombinaties die je zelf niet zo snel bedenkt. En zo ga ik dan regelmatig weer met een pot(je) verf naar huis.

Zo, ik ga nu heerlijk met een kop thee (in het zonnetje achter glas) genieten van de nieuwe Jeanne d'Arc Living. Even lekker inspiratie opdoen voor een stylinghoekje in voorjaarssferen!

Nog een heel gezellig weekend allemaal!

Groet, Carla 

Frans luik

Onlangs kocht ik een oud Frans luik en ik wil jullie graag laten zien hoe ik hiermee een gezellig hoekje heb gecreëerd in onze woonkamer.

De kist had ik al best een tijdje, maar die stond in de schuur helemaal verborgen onder een berg spullen. Achteraf erg zonde vind ik, dus ik heb hem snel schoongemaakt en voor het luik gezet.

De rest ging eigenlijk vanzelf. Wat riet, wat linnengoed, een kaarsje voor de donkere avonden.......

De oude wijzerplaat kocht ik ooit bij Arie Boer in Giessenburg. Een heerlijke uitdragerij waar je kunt snuffelen tussen brocante en oude bouwmaterialen. Echt een aanrader voor de liefhebber!

Het kussentje kreeg ik met vele andere spullen van mijn tante toen wij haar huis kochten.

Het enige wat ik nog miste was wat groen, dus ik besloot een van mijn favoriete plantjes aan het luik te hangen. Het is echt zo'n nostalgisch plantje, omdat velen van ons (waaronder ikzelf), het plantje kennen uit de woonkamer van oma.

Toen het plaatje naar mijn zin was ben ik op de bank geploft met een kop thee om te genieten van mijn "nieuwe oude hoekje".

Lieve groetjes, Irene.

Kringloopkastje....

Ongeveer anderhalf jaar geleden kocht ik in de kringloopwinkel een oud kastje. Het stond daar heel zielig in een hoekje te wachten op een nieuw leven. Volgens mij is het een oud keukenkastje met van die leuke deurtjes en schattige raampjes er in. Het kastje was mintgroen (!) geverfd en zag er niet uit, maar daar kan ik gelukkig goed doorheen kijken. Over de prijs waren we het snel eens en het kastje werd in mijn auto geladen. Vervolgens ging ik bedenken waar ik dit zou willen plaatsen. Eigenlijk had (en heb) ik spullen genoeg, dus ja..... het werd even een "langebaan-projectje".  Eigenlijk niks voor mij want ik wil altijd alles zo snel mogelijk verven en/of stylen. Maar goed... het kastje belandde dus in het schuurtje. Tot vorige week! Ik was weer eens heerlijk aan het schuiven en veranderen en ineens wist ik waar het leuk zou staan. Dus manlief heel lief aangekeken en deze ging voor mij aan de slag. En dit is het resulaat:

Het werd geschilderd met een matte verf, dat vind ik toch nog steeds het mooiste. Ik heb het neergezet met de deurtjes open, zodat het een leuk kijkkastje is geworden. 

Een stapeltje linnengoed er in op een opgevouwen kanten kleed.

En hier een stapeltje oude Libelles met een bosje lavendel. Op het oude schaaltje ligt een foto van mijn vader Jan als jongetje van een jaar of 13 met zijn jongere zusje Nel. De foto is ongeveer 65 jaar geleden genomen. Ik hou zó van dat soort nostalgische dingetjes uit de familie. 

Verder nog een potje met wat kleine (kerstboom)kaarsjes en een klein zinken blakertje. Ik zie dat het kaarsje wel heel erg scheef in het blakertje staat, haha... dat ga ik snel recht zetten.

Alvast een fijn weekend! Geniet er van.

 Groet, Carla

Verlate Valentijn

Graag had ik al eerder dit stukje willen schrijven, maar dat is er door een verblijf in de spreekwoordelijke lappenmand niet van gekomen.

Naar aanleiding van Valentijnsdag viel mijn oog ineens weer op de oude kaart die mijn overgrootvader (van moeders kant) Aart ooit zond aan zijn geliefde Elisabeth, mijn overgrootmoeder. Ondanks dat ik de Benjamin van de familie ben, heb ik mijn overgrootvader nog gekend, omdat hij de respectabele leeftijd van 99 heeft behaald. Ik kreeg de kaart een tijdje terug van Carla met wie ik deze overgrootouders deel. Er is nog een aantal exemplaren aanwezig in de familie, maar ik had er toen alleen nog maar over gehoord.

Hoe leuk is het om te zien dat Aart gek was op zijn geliefde en haar daarom regelmatig kaarten stuurde. In die periode zonder telefoon, sms, internet enzovoorts was dat de enige manier om elkaar een bericht te sturen. Onder de postzegel schreef hij vaak iets "ondeugends", dat wil zeggen voor die tijd dan. Want van een berichtje als: "Dag lieve schat" ga ik nou niet bepaald over mijn toeren, haha! En Elisabeth (waar ik trouwens met mijn tweede naam naar vernoemd ben) wist van die geheime berichten af, want de postzegels werden door haar verwijderd.............

Mijn moeder moest een paar dagen terug nog zo lachen om het paartje in de linker bovenhoek, dat zo intens heimelijk verliefd kijkt. Ik heb de kaart op een grote klos wol vastgemaakt met een knijpertje, heel simpel maar ik vind het helemaal leuk staan zo in de vensterbank.

Van mijn eigen lief kreeg ik gisteren een e-mail met daarin de boodschap "I love you" en een kadootje. Het was een link om gratis de nieuwe videoclip van Bruce Springsteen (mijn held) te downloaden. Tja, tijden veranderen, maar ik was met mijn e-mail denk ik net zo blij als Elisabeth met haar kaart van Aart..........

Lieve groetjes, Irene.

Van bank naar hocker

Zoals in mijn vorige berichtje vertelde, heb ik ook over de hocker een witte hoes gedaan. Heel simpel staat deze naast mijn open haard en dient momenteel als extra zitplaats. Ik vind dat dat witte zo mooi uitkomt tegen de kleur van de muur. Die is geschilderd in de kleur Basalt van VT Wonen. Ik heb deze kleur al weer heel wat jaartjes en hij bevalt nog steeds prima.
Aan de andere kant van de open haard staat de mand met haardhout al klaar. Aan het eind van de middag gaat deze heerlijk aan. Meestal branden wij de haard alleen in het weekend. En dan met deze kou en sneeuw momenteel is het extra lekker. Echt genieten!

Fijn weekend verder.
Carla

Koud winterweer en een warm bad..............

Wat is het toch heerlijk, dat onvervalste, Nederlandse winterweer! Afgelopen zaterdag ben ik 's middags lekker een stukje gaan wandelen in de zon. Onderweg een overheerlijke latte gedronken bij mijn zus. Toen ik thuis kwam was ik ineens weer zo gelukkig met mijn bad. Vorig jaar hebben wij namelijk onze badkamer laten verbouwen. Hij is niet heel groot, maar ik wilde dolgraag een bad op pootjes. Het was al zo lang een droom. Uiteindelijk is het toilet van de badkamer verhuisd naar een aparte ruimte op de overloop en kon ik op zoek naar een bad op pootjes! Ik heb toen bij Albion Bath Company een mooi compact exemplaar gevonden. Helemaal wat ik wilde. Hij is minder lang dan andere baden, maar wel extra diep, zodat je je heerlijk kunt onderdompelen....... En dat heb ik dus zaterdag na mijn wandeling gedaan. Het bad was zo warm dat alle kou snel was vergeten en wat rook ik weer lekker naar mijn favoriete badproducten van Sabon in de geur Patchouli Lavender Vanilla. Na uitgebreid gebadderd te hebben, heb ik beneden de potkachel en de kaarsjes aan gedaan en ben ik op de bank geploft met een kop thee. Op dat soort momenten voel ik me de koning te rijk in ons "paleisje" en ben ik blij dat ik zo kan genieten van kleine dingen.

Warme wintergroetjes, Irene.

De bank

Sinds een half jaartje hebben we bij mij thuis een nieuwe bank. Het is er één zoals zo velen van ons hebben, van het bekende Zweedse warenhuis. Zo eentje waar je met losse hoezen eindeloos mee kan variëren. Nu moet je weten dat ik enorm van veranderen en schuiven met spullen in huis hou, dus deze bank is ideaal voor mensen zoals ik. Ik had hem gekocht met een grijze hoes er omheen. Erg leuk, maar toch begon het vorige week te kriebelen.....

Iets bedenken en doen is bij mij bijna hetzelfde, dus even snel heen en weer naar Utrecht en ja hoor...... nu zit er een witte hoes omheen. Ik heb het momenteel een beetje "winterwit" gemaakt door middel van warme cremekleurige plaids en een heerlijk warm schapenvachtje. (Deze is nep hoor!) Straks als we wat meer naar het voorjaar toe gaan, haal ik de plaids er af en wordt het een "zomerwitte" bank.

Naast de bank staat een oud luik en een heerlijk verweerd brocante melkkrukje. Ik hou van verweerde meubels; van mij hoeft het niet allemaal zo strak in de lak te zitten. Soortgelijke krukjes verkopen wij ook in onze webwinkel Kind van Holland. Verder heb ik ook nog een witte hoes om de bijpassende hocker gedaan, meer daarover vertel ik een volgende keer.


Groet, Carla

Hallo,

Welkom op onze blog! Wij zijn Carla & Irene, twee nichten met een passie voor brocante en landelijk wonen. Samen runnen we met veel plezier webwinkel Kind van Holland. Graag willen we via deze weg mensen die onze passie delen op de hoogte houden van onze bijzondere marktvondsten, interieurstyling en persoonlijke belevenissen.

We hopen dat deze blog ons en de volgers veel inspiratie op zal leveren!

Carla & Irene
Kind van Holland