Vanmorgen maar eens flink de boel op zijn kop gezet; niet figuurlijk, maar letterlijk.
Er moest nodig eens gedweild en gesopt worden, dus dan staat de hele kamer op zijn kop. En dat is dan voor mij gelijk weer eens een gelegenheid om wat kleine veranderingen in de styling aan te brengen.
Op een lange plank in de gang vind je mijn fotogalerij. Allerlei lijstjes met oude foto's door elkaar.
De foto links is een oudje van de Dorpstraat in Moerkapelle, het dorp waar ik geboren ben. De statige dame op de foto in het kleine lijstje is mijn oma. Van haar heb ik de grote passie voor oude spullen geërfd.
Dan even een kiekje in mijn brocante kastje: Mijn verzameling oude kannen en puddingvormen. Eén voorwaarde: het MOET crème-wit zijn en het liefst met gebruikssporen.
Dan de nieuwe oude luiken: Hier ben ik zo vreselijk gelukkig mee! Ik heb de luiken vorig jaar op een brocantemarkt in Belgie gevonden. Vanaf die tijd hebben ze meerdere plekken in mijn huis gehad. Maar ineens had ik er afgelopen weekend een nieuwe plek voor bedacht. Ze moesten "alleen nog even" bevestigd worden. (Achteraf moest er een hele constructie voor bedacht worden) Maar goed..... mijn man doet dat gewoon voor mij. Heel lief!
(Hij weet hoe ik ben, dus hoe langer hij wacht hoe ongeduldiger ik word)
Soms denk ik wel eens als er een nieuw projectje af is: "Waarom heb ik dit nou niet veel eerder kunnen bedenken?"
Tot slot nog een kiekje van mijn kleine oude katje. Ze is superklein, 11 jaar, maar komt nog regelmatig met een vogel of muis thuis. En dan daarna lekker uitbuiken op mijn witte stoel.
En ja..... dát mag dus eigenlijk niet!
Maar ja......
